лӱшкымӧ

лӱшкымӧ

1. прич. от лӱшкаш

2. прил. шумный; связанный с шумом

Лӱшкымӧ йӱк звуки шума.

Лӱшкымӧ йӱкым колын, пӧрт гыч унтер-офицер лекте. [/i]Н. Лекайн.[/i] Услышав звуки шума, из дома вышел унтер-офицер.

Сар лӱшкымӧ верыште ландыш кушкеш. [/i]Ю. Чавайн.[/i] Там, где грохотала война, растёт ландыш.

3. в знач. сущ. шум, гудение; галдёж, перебранка; грохот, громыхание

Пушеҥге лӱшкымӧ шум деревьев;

лӱшкымым колаш слышать шум;

лӱшкымым чарнаш прекратить шум.

Сӱан лӱшкымат Чачилан омо ужмыла веле чучеш. [/i]С. Чавайн.[/i] Даже шум свадьбы кажется Чачи лишь сном.

Рвезе-влакын лӱшкымышт омемым кӱрльӧ. [/i]Г. Чемеков.[/i] Галдёж ребят прервал мой сон.